بی اختیاری ادرار یکی از مشکلات رایج بسیاری از زنان در دوران بارداری است که باعث از دست دادن کنترل مثانه، نشت غیر ارادی ادرار و ایجاد ناراحتی می شود. در این مقاله از مجله جراحی لاغری به تعریف بی اختیاری ادرار در بارداری می پردازیم، علت، علائم و درمان های مختلف موجود برای مدیریت و کنترل موثر این وضعیت را بررسی خواهیم کرد.
بی اختیاری ادرار در دوران بارداری به معنی نشت ناخواسته ادرار است که به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی ایجاد شده در این دوره، رخ می دهد.
عوامل متعددی در بروز این مشکل در دوران بارداری نقش دارند، اصلی ترین علت این عارضه رشد رحم است. رحم در حال رشد به مثانه فشار وارد می کند، باعث می شود که مثانه حساس تر شود و ظرفیت آن برای نگهداری ادرار کاهش یابد، در هنگام انجام فعالیت های فیزیکی مانند سرفه، عطسه، خندیدن یا ورزش به مثانه فشار بیشتری وارد می شود و منجر به نشت ادرار خواهد شد.
تغییرات هورمونی نیز در خروج غیر اداری ادرار در بارداری نقش دارد، افزایش هورمون ها در دوران بارداری می تواند عضلات کف لگن را ضعیف کند. ضعیف شدن ماهیچه ها می تواند منجر به بی اختیاری ادرار در دوران حاملگی شود که با احساس شدید و ناگهانی برای دفع ادرار بروز می کند.
علائم بی اختیاری ادرار در این دوران می تواند شامل موارد زیر باشد:
البته باید به این نکته توجه کرد که بی اختیاری ادرار در دوران حاملگی نشان دهنده یک وضعیت پزشکی جدی نیست، اما ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی زنان تاثیر بگذارد و برای خانم ها عذاب آور باشد.
👈بیش تر بخوانید: روش های درمان کیست تخمدان را بیش تر بشناسید.
خوشبختانه، گزینه ها و روش های درمانی مختلفی برای مدیریت و کنترل بی اختیاری ادرار در حاملگی وجود دارد. در ادامه به آن ها می پردازیم:
تقویت عضلات کف لگن از طریق ورزش هایی مانند کگل می تواند به بهبود کنترل مثانه کمک کند. این تمرینات شامل انقباض و شل کردن ماهیچه هایی است که از مثانه و رحم حمایت می کنند و باعث کنترل دفع ادرار می شوند. تمرین منظم می تواند باعث تقویت عضلات مثانه و کاهش نشت ادرار شود.
برخی تغییرات در سبک زندگی می تواند علائم بی اختیاری ادرار را کاهش دهد، مثلا با کاهش مصرف مایعات برای جلوگیری از پر شدن بیش از حد مثانه، اجتناب از مصرف محرک های مثانه مانند کافئین و نوشیدنی های گازدار و حفظ وزن سالم می توان این مشکل را حل کرد.
تمرین مثانه شامل افزایش تدریجی زمان بین دفعات دفع ادرار، رفتن به توالت در زمان های مشخص، نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی تر می تواند به کاهش تکرر ادرار و بهبود کنترل مثانه کمک کند.
درمان بیوفیدبک با کمک چراغ های کامپیوتری یا گراف ها به بیمار نحوه صحیح کنترل عضلات را آموزش می دهد و به زنان باردار کمک می کند تا با تجسم انقباضات ماهیچه ای خود، شناسایی آن ها، کنترل بهتری بر عضلات کف لگن خود داشته باشند. هنگامی که با تمرینات کف لگن ترکیب می شود می تواند روش موثری باشد.
در برخی موارد، می توان برای برطرف شدن بی اختیاری ادرار در بارداری دارو استفاده کرد. این داروها می توانند به شل شدن ماهیچه های مثانه یا کاهش انقباضات مثانه بیش از حد کمک کنند. با این حال، بهتر است که قبل از شروع هر دارویی با یک متخصص مشورت کرد.
استفاده از پدهای جاذب یا لباس زیر محافظ می تواند حس امنیت را ایجاد کند و از هر گونه نگرانی در صورت نشتی جلوگیری کند. این محصولات را می توان در طول روز و در مهمانی ها استفاده کرد.
👈بیش تر بخوانید: آیا با تاثیرات منفی عمل لاغری در دوران شیردهی آشنایی دارید؟
بی اختیاری ادرار یک اتفاق رایج در دوران بارداری است، اما نباید مانعی برای لذت بردن از این زمان خاص باشد. با شناخت علت و علائم بی اختیاری ادرار و همچنین گزینه های درمانی موجود و با انجام اقدامات پیشگیرانه ای، می توان این مشکل را درمان و کنترل کرد.
مشورت با یک متخصص برای تعیین مناسب ترین روش ضروری است. با استراتژی ها و حمایت های صحیح، می توان با اطمینان دوران بارداری را طی کرد و تأثیر بی اختیاری ادرار را بر روی زندگی روزمره کاهش داد.
بی اختیاری ادرار در دوران بارداری معمولا موقتی است و اغلب پس از زایمان برطرف می شود.
برخی ورزشها، مانند فعالیت های پرتحرک یا ورزشهایی که فشار بیش از حد به کف لگن وارد میکنند، ممکن است علائم بیاختیاری ادرار را بدتر کنند. توصیه می شود برای تعیین مناسب ترین تمرینات در دوران بارداری با یک متخصص مشورت کنید.